مدیریت و پیش بینی میزان افسردگی، اضطراب و استرس در دوران شیوع کرونا بر اساس ویژگی های شخصیتی در کادر درمان شهر تهران

مدیریت و پیش بینی میزان افسردگی، اضطراب و استرس در دوران شیوع کرونا بر اساس ویژگی های شخصیتی در کادر درمان شهر تهران

زمینه و هدف : همه گیری بیماری 19 covid و اجرای قرنظینه، اثرات مختلفی بر جنبه های روانی و اجتماعی افراد جامعه گذاشته است. لذا هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان اضطراب، افسردگی و استرس در دوران شیوع covid19 بر اساس  ویژگی های شخصیتی بود. مواد و روش ها : در این مطالعه توصیفی 170 نفر از کادر درمان شهر تهران در اسفند 1398 تا فروردین 1399 به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به شکل انلاین به پرسش نامه ها پاسخ داده اند.

ابزار های پژوهش شامل مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس ( depression . anxiety. stress scale21) و پرسش نامه های ویژگی شخصیتی بود. داده ها با استفاده از ازمون همبستگی pearson و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار  گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد هر کدام از مولفه های روانشناختی با مشخصه های روان رنجور خویی ارتباط مثبت و با مشخصه توافق پذیری ارتباط منفی داشت (p<0.001)و همچنین مشخصه ی وظیفه شناسی با افسردگی ارتباط منفی و با اضطراب و استرس ارتباط مثبت داشت (p<0.001) علاوه بر این، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد متغیر های پیش بین روان رنجور خویی، وظیفه شناسی و توافق پذیری، تغییرات افسردگی، اضطراب و استرس را به ترتیب 30.4، 20.3، 45.1 درصد تبیین می کنند. همچنین با توجه به مقادیر شاخص beta می توان گفت روان رنجور خویی نقش قوی تری در پیش بینی هر سه متغیر افسردگی، اضطراب و استرس دارد.