شروط عدم لزوم تمکین خاص زوجه در فقه امامیه

شروط عدم لزوم تمکین خاص زوجه در فقه امامیه

ازدواج در دین مقدس اسلام با احکام ویژه ای همراه است ، و اقتضای عقد نکاح مستلزم آن است که زوجین نسبت به یکدیگر موظف به انجام حقوق و تکالیف مادی و معنوی می شوند ، که یکی از آنها رفع نیاز جنسی می باشد اما زوجه می تواند با شروطی از تمکین امتناع ورزد دو دیدگاه بین فقهای امامیه جهت عدم امتناع به تمکین وجود دارد ، برخی تمکین را مقتضای ذات نکاح دانسته اند و امتناع زوجه را نشوز می دانند و برخی با توجه ادله مبینی تمکین را محدود در زمان و مکان خاص می دانند و ناشزه بودن زوجه را در صورت داشتن ادله رد می کنند .

از آنجا که تمکین خارج از ماهیت نکاح است . نگارنده روش تحلیلی _ توصیفی در صدد بررسی شروط عدم تمکین خاص زوجه در فقه امامیه می باشد ، و بر این عقیده است که اساسی ترین آثار نکاح تمکین می باشد . اما ادله ای وجود دارد که تمکین را در شرایطی محدود و حرام می سازد مانند : حیض ، بیماری و ... پس می توان گفت که برقراری شروطی جهت محدود کردن تمکین با مقاصد نکاح مغایرت ندارد و با توجه به تغییر شرایط بانوان در عصر حاضر و اشتغال آنان استیفای حق تمکین بدون قیود زمان و مکان امکان پذیر نیست و می توان تمکین را محدود کرد .