بررسی تاثیر اقامتگاه های بوم گردی بر توسعه گردشگری روستایی با میانجی گری تصویر ذهنی مقصد (موردمطالعه: روستای رادکان)

بررسی تاثیر اقامتگاه‌های بوم‌گردی بر توسعه گردشگری روستایی با میانجی‌گری تصویر ذهنی مقصد (موردمطالعه: روستای رادکان)

اقامتگاه‌های بوم گردی از جمله واحدهای گردشگری هستند که به گردشگران طبیعت‌گردی، روستایی، مزرعه و کشاورزی ارائه خدمات می‌نمایند. توسعه اقامتگاه‌های بوم‌گردی از موثرترین ابزارهایی است که ضمن حفظ و رعایت اصول اساسی بوم‌گردی، نقش چشم‌گیری در توسعه جوامع محلی و مشارکت آنان در امور گردشگری دارد. در این راستا تحقیق حاضر که از نوع کاربردی و از منظر ماهیت توصیفی پیماشی است، صورت گرفته است.

ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد برای متغیر تصویر ذهنی و پرسشنامه محقق ساخته برای سایر متغیرها می‌باشد. برای پایایی پرسشنامه از آلفای کرونباخ و برای روایی سازه پرسشنامه از تحلیل بارهای عاملی تاییدی استفاده گردیده است. جامعه آماری تحقیق کلیه گردشگرانی است که در اقامتگاه‌های بوم گردی اردکان اقامت داشته‌اند. حجم نمونه آماری 384 نفر تعیین شد.

روش نمونه‌گیری با توجه به محدودیت‌های کرونایی غیر احتمالی در دسترس بوده و برای بررسی فرضیه‌ها از  مدل یابی معادلات ساختاری و روش حداقل مربعات جزئی جهت آزمون فرضیات و برازندگی مدل استفاده شده است. ضمنا برای انجام محاسبات بسته نرم افزاری spss و لیزرل به‌کارگیری شد. نتایج تحقیق نشان می‌دهد اقامتگاه‌های بوم‌گردی بر توسعه گردشگری روستایی تاثیر معناداری دارد و تصویر ذهنی مقصد، رابطه بین اقامتگاه‌های بوم‌گردی با  توسعه گردشگری روستایی را میانجی گری می کند.