مطالعه تطبیقی ریتون های دوران هخامنشی و اشکانی

مطالعه تطبیقی ریتون‌های دوران هخامنشی و اشکانی

هنر ریتون‌سازی یکی از برجسته‌ترین و ارزشمندترین هنرهایی است که در دوره هخامنشی و اشکانی وجود داشته است. این ظروف به شکل‌های مختلفی خود را در دوره‌های هخامنشی و اشکانی نشان می‌دهند. هدف این مقاله، با روشی توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتاب‌خانه‌ای، اگر فرض بر این باشد که؛ این ریتون‌ها، بنا به اعتقادات و روش اداره کشور در هر یک، ممکن است استفاده‌های متفاوتی داشته باشند، به دنبال دست یابی به وجوه افتراق و اشتراک ریتون‌های هخامنشی و اشکانی است تا آن‌ها را از لحظ فرم، تزئینات و کاربرد، مورد تطبیق و بررسی قرار ‌دهد که ضرورت پرداختن به این امر را دو چندان می‌کند.

نتایج بر این اساس بود که؛ از لحاظ 1- فرمیک، شکل مخروطی، استفاده از حیوانات و سر انسان، تنوع اندازه، از لحاظ 2- تزئینات، استفاده از گل نیلوفر، شاخ و برگ انگور و برگ کنگردار، تاثیر بومیان ایرانی و آرایه‌های هلنی، و از لحاظ 3-کاربرد، جنبه کاربردی در رسومات غیر مذهبی (تاج‌گذاری شاه) و غیر مذهبی و آیینی داشته‌اند. هنر ریتون‌سازی در دوره هخامنشی و اشکانی نشان دهنده جایگاه اجتماعی و نمادی از قدرت صاحبان خود محسوب می‌شدند و به واسطه رابطه خود با آشامیدنی‌های آیینی از اهمیتی ویژه برخوردار هستند.