بررسی رابطه سبک های دلبستگی و اختلال اضطراب اجتماعی با اثر واسطه ای تنظیم هیجان در دانشجویان

بررسی رابطه سبک‌های دلبستگی و اختلال اضطراب اجتماعی با اثر واسطه ای تنظیم هیجان در دانشجویان

اختلال اضطراب اجتماعی یکی از مشکلات روان‌شناختی در دوره‌های رشدی از کودکی تا بزرگ‌سالی است. ازاین‌رو، شناسایی عوامل موثر بر آن حائز اهمیت است. لذا، این پژوهش باهدف بررسی رابطه سبک‌های دل‌بستگی و اضطراب اجتماعی با تنظیم هیجان انجام شد. روش طرح پژوهش توصیفی – همبستگی بود.

جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه آزاد شهر تهران بود. با روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 200 نفر انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات و داده‌ها از پرسشنامه‌های هراس اجتماعی (spin)(کانور و همکاران، 2000)، پرسشنامه سبک‌های دل‌بستگی (هازن و شیور، 1987) و پرسشنامه تنظیم (شناختی) هیجان (cerq)(گرنفسکی و کرایج، 2006) استفاده شد.

یافته‌های پژوهش نشان داد که بین سبک‌های دل‌بستگی و اختلال اضطراب اجتماعی با تنظیم هیجان دانشجویان شهر تهران رابطه معناداری وجود دارد. سبک‌های دل‌بستگی، با مولفه‌های ملامت خویش، پذیرش و تمرکز مثبت بر برنامه‌ریزی رابطه مثبت معنادار در سطح 0/01 و با تمرکز مجدد مثبت، فاجعه سازی و ملامت دیگران در سطح 0/05 دارد. اضطراب اجتماعی با سبک دل‌بستگی ایمن رابطه منفی معنادار در سطح 0/01 و با سبک دل‌بستگی اجتنابی و دوسوگرا رابطه مثبت معنادار در سطح 0/01 دارد.