شناسایی اثرات بدبینی سازمانی بر کارکنان سازمان آموزش و پرورش کل تهران و سنجش آن

شناسایی اثرات بدبینی سازمانی بر کارکنان سازمان آموزش و پرورش کل تهران و سنجش آن

اینکه آیا مدیران منابع انسانی باید نگران بدبینی کارکنان به سازمان یا برای پاسخ به بدبینی تلاش کنند یا نه تا حد زیادی بستگی به این دارد که آیا بدبینی آثار منفی بر کارکنان دارد یا نه، تحقیقات متعددی نشان داده است که بین بدبینی سازمانی و بسیاری از متغیرها مثل رضایت شغلی، تعهد سازمانی، بیگانگی از سازمان، قصد ترک خدمت، امنیت شغلی و دیگر متغیرها ارتباط دارد.

تحقیقات متعدد نشان داده اند بدبینی با پیامدهای منفی متعددی برای کارکنان مرتبط است. کارکنانی که نسبت به سازمان بدبین هستند احساسات منفی متعددی از جمله اضطراب، نفرت و حتی احساس شرمندگی نسبت به فکر کردن به سازمان را تجربه می کنند. اهمیت بررسی این موضوع اینست که فضایی سرشار از بی اعتمادی تولید کرده و عملاً انگیزه حرکت و مشارکت فعال در اقدامات و تغییرات سازمانی را از بین می برد.

مشارکت در اقدامات سازمانی نیازمند احساس و باور اعتماد به توانمندی روسا و در بیشتر شرایط اطمینان از خیرخواهی روسا حامی تغییر است. در این تحقیق تلاش شده است تا به بررسی شناسایی اثرات بدبینی سازمانی بر کارکنان آموزش و پرورش کل تهران پرداخته شود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی- پیمایشی است.

جهت آزمون سوالات تحقیق و بدست آوردن نتایج از نرم افزار لیزرل و آزمون مدل معادلات ساختاری و تحلیل مسیر و برای سنجش آن از t تک نمونه  ای استفاده شده است. نتایج فرضیات نشان می دهد که متغیر بدبینی سازمانی بر استرس و امنیت شغلی اثر معناداری دارد. همچنین بین امنیت شغلی و رضایت شغلی رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. میانگین متغیر بدبینی سازمانی، ازخودبیگانگی، رضایت شغلی و امنیت شغلی نیز در سطح مناسب است و استرس شغلی در این سازمان بالا و نامناسب است.