پیش بینی رفتارهای خود ناتوان ساز تحصیلی بر اساس اشتیاق تحصیلی، تابآوری و تحمل پریشانی دانش آموزان دختر

هدف از این پژوهش بررسی پیشبینی رفتارهای خود ناتوان ساز تحصیلی بر اساس اشتیاق تحصیلی، تابآوری و تحمل پریشانی دانشآموزان دختر بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان دختر متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی1397-1396  به تعداد 82099 نفر دختر بودند. تعداد 400 نفر از این دانش آموزان به شیوه نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شده و به پرسشنامه های رفتارهای خود ناتوان ساز جونز و رودوالت (1982)، اشتیاق تحصیلی فردریکز، بلومنفیلد و پاریس (2004)، تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) و تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005) پاسخ دادند. داده های نیز با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین اشتیاق تحصیلی، تاب آوری و تحمل پریشانی با رفتارهای خود ناتوان ساز تحصیلی رابطه منفی و معنیداری وجود دارد.(p<0.01)  نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره نیز آشکار کرد که 70.7 از کل واریانس رفتارهای خود ناتوان ساز تحصیلی بهوسیله اشتیاق تحصیلی، تاب آوری و تحمل پریشانی تبیین می شود. یافته های این پژوهش نشان می دهد که اشتیاق تحصیلی، تاب آوری و تحمل پریشانی سهم معنادار در رفتارهای خود ناتوان ساز تحصیلی دارد.