تحلیل و بررسی ساختارهای اجتماعی و اقتصادی شهرستان فارس و نقش آن در توسعه منطقه ای

از جمله معیارهای برنامه ریزی منطقه ای، مشخص کردن نابرابری ها، تعیین وضعیت مناطق بر حسب برخورداری از شاخص های توسعه می باشد. لذا برای رسیدن به توسعه ای متعادل و همه جانبه که منجر به بهبود زندگی همه انسان ها شود نیاز به برنامه ریزی مناسب و بهینه در سطح ملی و منطقه ای داریم. توسعه منطقه ای، یکی از مباحثی است که در چند دهه اخیر، توجه برنامه ریزان، را به خود جلب کرده است. در این راستا هدف پژوهش حاضر تحلیل و بررسی ساختارهای اجتماعی و اقتصادی شهرستان فارس و نقش آن در توسعه منطقه ای می باشد. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی – تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای، اسنادی و میدانی می باشد. جامعه آماری جمعیت 385 نفر از ساکنین مناطق شهرستان فارس را شامل می شود. نتایج تحلیل ساختار اجتماعی و اقتصادی شهرستان فارس و نقش آن در توسعه منطقه ای نشان داده شد، در تمامی شاخص های مطرح شده correlation  به دست آمده به سمت 1 و همچنین سطح معناداری (sig) به دست آمده کمتر از 05/0، است که این ارتباط معنادار و مثبت بین ساختار اجتماعی و اقتصادی و توسعه منطقه ای فارس را نشان می دهد. نتایج اثرات مستقیم و غیرمستقیم ساختار های اجتماعی فارس در توسعه منطقه ای نشان داد که، شاخص ارتباط اجتماعی با ضریب beta به دست آمده 432.0، شاخص اعتماد فردی با ضریب beta 563.0، شاخص مشارکت با ضریب beta به دست آمده 567.0، شاخص اعتماد نهادی با ضریب beta به دست آمده 432.0 و همگی با سطح معناداری 000/0، اثرات مستقیم خود را در توسعه منطقه ای ایفا می کنند. همچنین در ساختار های اقتصادی بخش کشاورزی با ضریب beta به دست آمده 349.0، بخش صنایع و معادن با ضریب beta به دست آمده 549.0، بخش خدمات با ضریب beta به دست آمده 678.0، بخش بازرگانی خارجی با ضریب beta به دست آمده 564.0، و در نهایت بخش اشتغال خارجی با ضریب beta به دست آمده 443.0 و  همگی با سطح معناداری 000/0، اثرات مستقیم خود را در توسعه منطقه ای ایفا می کنند.