تعیین رابطه بین طرحواره های هیجانی و خودتنظیمی هیجانی با گرایش به خشونت در نوجوانان شهر تبریز

مقاله تعیین رابطه بین طرحواره ‌های هیجانی و خودتنظیمی هیجانی با گرایش به خشونت در نوجوانان شهر تبریز

هدف کلی این تحقیق، تعیین رابطه بین طرحواره‌ های هیجانی و خودتنظیمی هیجانی با گرایش به خشونت در نوجوانان شهر تبریز بود. تحقیق، به لحاظ ماهیت و محتوای کاری، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق را کلیه نوجوانان 14-18 سال شهر تبریز تشکیل می‌دهند. بر اساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1395، جمعیت 14 تا 18 سال شهر تبریز برابر 108343 نفر است. با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه برابر 383 نفر به دست آمد. روش نمونه‌ گیری به صورت خوشه‌ ای تصادفی انجام شد. برای جمع‌ آوری اطلاعات لازم از پرسشنامه خودتنظیمی هیجانی هافمن و کاشدان، پرسشنامه طرحواره هیجانی لیهی و پرسشنامه گرایش به خشونت طالبی و همکاران استفاده شد. برای آزمون فرضیه‌های تحقیق از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه همزمان استفاده گردید. نتایج نشان داد که بین طرحواره‌های هیجانی نشخوار ذهنی، ساده اندیشی هیجانات، گناه و سرزنش با گرایش به خشونت فیزیکی و کلامی در نوجونان شهر تبریز رابطه مثبت معنی ‌داری وجود دارد. بین طرحواره‌ های هیجانی تلاش برای منطقی بودن، خود آگاهی هیجانی، توافق، پذیرش احساسات، تاییدطلبی از دیگران و ابراز احساسات با گرایش به خشونت فیزیکی و کلامی در نوجونان شهر تبریز رابطه معکوس معنی‌ داری وجود دارد. بین خودتنظیمی هیجانی با گرایش به خشونت فیزیکی و کلامی در نوجونان شهر تبریز رابطه معکوس معنی ‌داری وجود دارد.