هویت در معماری داخلی (دورهٔ اسلامی)

مقاله هویت در معماری داخلی (دورهٔ اسلامی(

هویت از صفات و مجموعه ای از ویژگی های برای تعیین ثبات یک فرد، جامعه و کشورها پدیدار می شود. از سویی دیگر هویت معنایی نیازمند ارتباط فضایی- مکانی برای شکل گیری هویت در معماری داخلی بناها و بناهای تاریخی نمود پیدا کرده است، با این وجود معماری داخلی نقش بارزی در تشکیل تأثیرگذاری و تأثر آن بر هویت انسان ها بر عهده دارد. چراکه توجه به دگرگونی ها و تحولات در رابطه با عناصر، فرهنگ، تاریخ و ظهور مداوم مکان (دورهٔ اسامی)، در تعیین تحولات به یک مؤلفه ای در ارکان هویتی با مفهوم فضا ایفاء م یکند به طور یکه فضاها در سیر تاریخی مشمول یک هویت تداوم یافته در تاریخ، فرهنگ یک جامعه همواره با شاخصه های مؤثر در زندگی بشری القاء می نماید.

با شناخت و نگرش ماهیت هویت در معماری داخلی با بهره گیری از یک رویکرد سازماندهی سامانه ای در جهت افزایش خوانایی، پیوستگی و بهبود ادراک بصری، حس زمانی - حس مکانی در ایجاد فضای مطلوب و هماهنگ با هویت مصداق می کند. طوری که در طراحی معماری داخلی بناها در دوره های ایرانی - اسامی از پیچیدگی و رمزآلود بودن فرم و ساختار فضایی از عینی به ذهنی در شناخت هویت اسامی با دیگر ادیان، امری قابل توجهی بیان م یدارد. فلسفه، حکمت و هنر اسامی و وجود معماری داخلی در فرمها و فضاها در تعیین هویت در نظر گرفته و عناصر فلسفهٔ وجودی هویت هر فرمی را زیباتر در زیبایی شناختی توأم با درک معنایی محیط و حفظ ریشه های هویت در ذهن، خلق مکانی برای بررسی و معرفی هویت در معماری داخلی در پاسخگو بودن به دنیای بشریت در زمینه شناخت و عوامل زمانی، مکانی و موقعیت شکل پذیری می توان فراهم آورد. در این پژوهش تلاش شده است با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی و مطالعات کتابخانه ای تأثیرپذیری هویت در معماری داخلی دورهٔ اسامی پرداخته و مورد بررسی قرار می دهد. بنابراین در این مقاله سعی شده است تا علاوه بر نقش و بررسی هویت در معماری داخلی دورهٔ اسلامی بناها برای پژوهش حاضر ارتباط پایدار  «هویت»  و بناهای تاریخی در تعیین اهداف با رویکرد و راهکاری خلاقانه با پیوند استوار با هویت در معماری داخلی اسامی ارائه گردد.