• مقایسه روشهای خطی و غیرخطی در تعیین آسیب پذیری سازه های موجود

    نویسندگان :
    جزئیات بیشتر پایان نامه
    • تاریخ ارائه: 1377/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1393/09/11
    • تعداد بازدید: 1114
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • زبان: فارسی
     تعیین آسیب پذیری و مقاوسازی سازه های موجود فصلی است که تقریباً بتازگی و در دو دهه اخیر مطرح شده و بسرعت پیشرفت کرده است. بسیاری از سازه های موجود ارزش فراوانی داشته و یا بعلل مختلفی نمیتوان آنها را تخریب کرد و مجدداً ساخت، بهمین دلیل نیز باید به مقاوسازی آنها پس از تعیین نقاط ضعفشان پرداخت.بطور کلی دو روش خطی و غیرخطی در تعیین آسیب پذیری ساختمانها در زلزله وجود دارد. استفاده از روشهای غیرخطی مستلزم صرف زمان و هزینه های زیادیست و از آنجا این برنامه ها به بررسی دو بعدی قابهای ساختمان می پردازند، در سازه های با پلان نامنظم که تحت پیچشخای بزرگ قرار دارند ارزیابی با این روشها دقیق نمی باشد.اما روشهای خطی با وجود اینکه رفتار واقعی والاستوپلاستیک سازه را در نظر نمی گیرند بواسطه نداشتن محدودیت در ابعاد ساختمان، سهولت و سرعت در مدلسازی، آشنائی کلیه مهندسین با این روشها، امکان تهیه مدل سه بعدی و لحاظ نمودن پیچشها دارای مزایای بسیاری هستند.هندبوک atc22 با ارائه ضرائب و تمهیدات خاصی به ارزیابی خسارت پذیری ساختمانهای موجود با استفاده از روشهای خطی می پردازد که در این پایان نامه با مدلسازی ساختمان جدید موسسه بین المللی زلزله و مهندسی زلزله به مقایسه روش خطی atc22 با روش غیرخطی شده است. مدلسازی خطی با برنامه sap90 و آنالیز غیرخطی نیز توسط برنامه drain 2d انجام شده است.

سوال خود را در مورد این پایان نامه مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام میکنید