• بررسی ضوابط پیشنهادی در ویرایش جدید آیین نامه 2800 ایران برای مقایسه نتایج تحلیل طیفی و تاریخچه زمانی سازه ها

    جزئیات بیشتر پایان نامه
    • تاریخ ارائه: 1378/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1393/09/11
    • تعداد بازدید: 3140
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • زبان: فارسی
     یکی از روشهای آنالیز سازه ها در برابر زلزله روش آنالیز دینامیکی با استفاده از طیفهای طراحی است. در این روش ماکزیمم پاسخ سازه ها از روش ترکیب اثر مودهای مختلف به دست می آید. لیکن در بعضی موارد مثلا در تحلیل سازه های نامنظم خاص و پیچیده و یا در هنگام تحلیل غیر خطی سازه ها روش آنالیز مودال قابل استفاده نبوده و لازم است که آنالیز دینامیکی با استفاده از شتاب نگاشت و به روش تاریخچه زمانی انجام شود. در تحلیل سازه های مختلف به کرات شاهد حالاتی می باشیم که علیرغم انجام تحلیل طیفی (مثلا برای سازه های منظم) مهندسین طراح علاقمند به انجام یک تحلیل دینامیکی تاریخچۀ زمانی به منظور کنترل نتایج تحلیل مودال خود می باشند. در چنین حالاتی با توجه به نحوه انجام انجام تحلیل مودال، مقایسه نتایج حاصله از دو روش تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی و طیفی به صورت عادی قابل انجام نبوده و لازم است مه نسبت به یک مقیاس سازی اقدام گردد. در این خصوص بند 2-5-پ-3 از ویرایش جدید آیین نامه طراحی لرزه ای ایران استاندارد 2800، تاکید دارد که شتاب نگاشتها باید به مقیاس درآیند و این به مقیاس درآوردن باید به گونه ای باشد که طیف به دست آمده از هر یکی از شتابنگاشتها با نسبت میرایی 5درصد در محدوده زمان تناوبی tm+0.5 و tm-0.5 ثانیه با طیف طرح استاندارد بدست آمده، تقریبا مطابقت نماید. در اینجا m شامل کلیه مدهایی است که به میزان حداقل 10درصد در جرم موثر سازه مشارکت دارند. بر طبق همین بند به مقیاس در آوردن شتابنگاشتها باید با استفاده از روشهای تحقیقاتی قابل قبول انجام گیرد.

سوال خود را در مورد این پایان نامه مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام میکنید
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها