تحلیلی بر چالش های پیش روی طرح های توسعه پایدار

امروزه توسعه شهرنشینی حاصل از رشد و گسترش شهرها، با بروز مشکلاتی نظیر افزایش نابرابریها، آلودگی ها، کاهش بیش از حد منابع طبیعی، از بین رفتن مناظر طبیعی محیط زیست و ... همراه بوده که باعث شده شهرنشینی و مشکلات ناشی از آن به عنوان اساسی ترین عامل ناپایداری جهان برشمرده شود به همین دلیل در جهت رفع معضلات برشمرده، دیدگاهها و الگوهای نوینی با رویکرد توسعه پایدار در عرصه های مختلف از جمله معماری و شهرسازی مطرح گردد و توجه به توسعه پویا و دائمی که رفاه و آسایش عمومی دراز مدت برای انسان ها به ارمغان بیاورد به عنوان محور اصلی در تمامی برنامه ها قرار گیرد. ولی بدلیل عدم انطباق این الگوها با شرایط کنونی و چالش های موجود تحقق اهداف و آرمانهای توسعه پایدار بصورت مطلوب و موردنظر امکان پذیر نمی باشد. مقاله حاضر با رویکردی توصیفی تحلیلی در نگاه کلی به بررسی موانع و چالش های پیش روی شهر پایدار از قبیل فقر آموزشی، فرهنگی، اجتماعی و در نگاهی ویژه به بررسی موانع موجود در حوزه معماری مانند ناپایداری ساختمان ها و زیر ساخت ها، مصالح غیراستاندارد، عدم طراحی مناسب و همگون با اقلیم و حاشیه نشینی اطراف کلان شهرها می پردازد. بر اساس یافته های این پژوهش، می توان با مدیریت چند وجهی و جامع نگر طرح های توسعه پایدار، از قبیل ارائه راهکارهای مناسب با ایجاد دگرگونی های بنیادی در ساختارها و روابط حاکم بر شهرها و همگام با تدوین و اجرای کارآمد ضوابط و مقررات شهری و تأمین صحیح نیازهای طبقات مختلف جامعه، بالابردن سطح سواد و آموزش و تقویت بنیانهای اجتماعی، توان یک شهر را در جهت رسیدن به توسعه پایدار ارتقا داد و تا حدودی با چالش های پیش رو مقابله و به اهداف کلی طرح های توسعه پایدار نزدیک تر گردید.