بررسی نقش گیرنده های اوپیوییدی بر اثر ضداضطرابی عصاره آبی (جوشانده) سرشاخه های بادرنجبویه در موش سوری

روش کار: در این مطالعه جهت بررسی اثرات گیاه بادرنجبویه 93 سر موش سوری نر به وزن 30-30 گرم انتخاب شدند. حیوانات به 4 گروه 10 تایی آزمایش و 1 گروه 10 تایی کنترل تقسیم شدند. سپس به گروه های آزمایش، 4 دوز عصاره آبی به میزان 5، 10، 25 و 50 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن، و به گروه کنترل 10 میلی لیتر نرمال سالین به ازای هر کیلوگرم وزن به صورت داخل صفاقی تزریق شد. بر روی 15 سر موش مطالعه مقدماتی انجام شد. همچنین جهت بررسی نقش گیرنده های اوپیوییدی بر اثر ضداضطربی گیاه بادرنجبویه، موش ها به 4 گروه 7 تایی تقسیم شدند و با دوز 2 میلی گرم نالوکسان و 5 میلی گرم عصاره آبی مورد بررسی قرار گرفتند. سپس به منظور افزایش فعالیت حرکتی و حس کنجکاوی، موش ها به مدت 5 دقیقه در یک جعبه با دیواره های مشکی قرار داده شدند و پس از آن در فواصل زمانی تنظیم شده به ماز بعلاوه ای شکل مرتفع (elavated plus maze=epm) منتقل گردیدند و به مدت 5 دقیقه شاخص های استاندارد ارزیابی اضطراب (تعداد ورود و مدت زمان سپری کردن در بازوی باز) از طریق مشاهده در آنها بررسی و ثبت گردید.