بررسی عوامل مؤثر بر تاخیر زمانی قوس مرکزی رفلکس h و تعیین رابطه بین آنها

مواد و روش ها: پس از توضیح روش بررسی، 40 داوطلب سالم مورد مطالعه قرار گرفتند که 26 نفر (65 درصد) مرد و 14 نفر (35 درصد) زن بودند. میانگین سن این گروه 37 سال و میانگین طول ساق نیز 36.4 بود. ثبت رفلکس (tp, tc) h از عضله گاستروکنمیوس–سولئوس راست بر اساس تحریکات submaximal و با مدت یک هزارم ثانیه و با کنترل دما انجام گردید.

یافته ها: میانگین tp و انحراف معیار آن به ترتیب 1.66ms, 28.8 ms بود :ms) هزارم ثانیه). میانگین tc و انحراف معیار آن به ترتیب 0.6 ms, 6.78 ms بود. بین tc و طول ساق ارتباط معنی دار وجود داشت (p<0.05). ارتباط tc و سن معنی دار بود (p<0.05). بین  tp و هر دو متغیر سن و طول ساق ارتباط معنی دار وجود داشت. بین tc, tc نیز ارتباط معنی دار وجود داشت (p<0.05). همچنین معادلات رگرسیونی tp=0.04 a+0.3 l+ 16.13, tc=0.07 tp + 4.56, tc= 0.04 l + 5.28 حاصل شدl) : طول ساق بر حسب سانتیمتر، a: سن بر حسب سال، :tc, tp بر حسب هزارم ثانیه).

نتیجه گیری: با توجه به یافته های ا ین مطالعه، به نظر می رسد که برای باریکتر کردن محدوده نرمال، باید در بررسیهای بالینی، طول ساق را نیز مدنظر قرار داد. از طرف دیگر لازم است تحقیقات بیشتری درباره حساسیت و ویژگی روش مزبور در تشخیص رادیکولوپاتی s1 و مقایسه آن با سایر روشها انجام گیرد.