بررسی دقت رادیوگرافی بایت وینگ در سنجش تحلیل استخوان بین دندانی در دندانهای خلفی

ارتفاع استخوان آلوئل تحت تاثیر دو فرایند تحلیل و تشکیل استخوان، متغیر است. بررسی دقیق وضعیت استخوان آلوئل توسط روشهای کلینیکی و رادیوگرافیکی انجام می گردد. با توجه به اینکه معاینات رادیوگرافیکی در تعیین طرح درمان بیماران با مشکلات پریودنتالی نقش تعیین کننده ای دارند، لذا این مطالعه با هدف تعیین دقت رادیوگرافی بایت وینگ در تحلیل استخوان آلوئل انجام شده است.

مواد و روش ها:این مطالعه تحلیلی به صورت مقطعی بر روی 37 دیواره استخوان بین دندانی نواحی خلف فکین افراد مراجعه کننده جهت جراحی پریودنتال به بخش پریودنتولوژی دانشکده دندانپزشکی بابل در سال 1383 انجام شده است. رادیوگرافی بایت وینگ عمودی به وسیله فیلم نگهدار snap-a-ray از ناحیه مورد نظر (پر مولر و مولر) انجام شده و سپس توسط کولیس با دقت (0.05 mm) میزان تحلیل استخوان بین دندانی بر روی کلیشه اندازه گیری شده و به هنگام جراحی پریودنتال میزان تحلیل استخوان با پروب ویلیامز با دقت (1mm) اندازه گیری شد. سپس اطلاعات توسط آزمونهای paired t-test و ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها:میانگین تحلیل استخوان آلوئل توسط پروب ویلیامز در معاینه بالینی و رادیوگرافی بایت وینگ در دندانهای مولر فک بالا به ترتیب 2.81±1.06, 2.66±1.2، در دندانهای مولر فک پایین 2.5±1.6± 2.31±0.75، در دندانهای پرمولر فک بالا 1.93±0.97, 1.73±1.03 در دندانهای پرمولر فک پایین 2.25±1.59, 1.91±1.11 بود.

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که رادیوگرافی بایت وینگ از دقت بالایی در اندازه گیری میزان تحلیل استخوان آلوئل برخوردار می باشد. همچنین این تکنیک می تواند راهنمای خوبی جهت تشخیص و طرح درمان بیماریهای پریودنتالی باشد.