• پاسخ گلوکز، انسولین و 15-gdf سرمی به دو نوع فعالیت تناوبی و تداومی در مردان چاق غیرفعال

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1397/07/20
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1397/07/20
    • تعداد بازدید: 324
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -

    زمینه و هدف: فاکتور تمایز رشدی -15 (15-gdf)، سایتوکین حساس به استرس است که با چاقی و بیماری های قلبی- عروقی و التهاب همراه است. از آن جایی که فعالیت ورزشی می تواند به عنوان یک استرس فیزیولوژیکی گذرا باشد با این حال پاسخ گلوکز، انسولین و 15-gdf به دو نوع فعالیت ورزشی تناوبی و تداومی در مردان چاق غیرفعال ناشناخته است.

     روش کار: 8 مرد غیرفعال (میانگین سنی 2.37± 25.75 سال، شاخص توده بدنی 3.03±31.96 کیلوگرم بر مترمربع) با استفاده از طرح متقاطع و تصادفی پروتکل های mce , hiie را انجام داده و در یک جلسه کنترل شرکت کردند. پروتکل hiie با دویدن های متناوب 6 وهله 1 دقیقه ای با شدت %85 vo2max با فواصل استراحتی 4 دقیقه ای با شدت %60 vo2max و پروتکل mie، 30 دقیقه به صورت دویدن تناوبی با 65% vo2max انجام شد.

    یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد که، سطوح سرمی 15-gdf پس از فعالیت hiie و mie نسبت به کنترل، افزایش معناداری داشت (0.05(p≤ و بعد از 24 ساعت بین فعالیت hiie و mie تفاوت معنادار مشاهده نگردید (0.05p≥). گلوکز پلاسما پس از فعالیت hiie و mie نسبت به کنترل کاهش معناداری وجود داشت (0.05(p≤. اما بین گروه ها تفاوت معناداری در سطوح انسولین پلاسما وجود نداشت (0.05p≥).

    نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که فعالیت ورزشی می تواند باعث افزایش 15-gdf در مردان جوان چاق گردد. با این حال، این تغییرات تا حدودی به نوع فعالیت ورزشی وابسته است.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها