وصف ناقه در شعر جاهلی

مقاله وصف ناقه در شعر جاهلی

یکی از فقره های اشعار عهد جاهلی که درحقیقت قصایدی مقتضب است وصف ناقه می باشید . بعضی از ناقدان گفته اند استطراد اساس شعر جاهلی می باشد، که به مفهوم تخلص فوری از یک موضوع به موضوع دیگر می باشید. اما همین انتقال است که به شعر آن ها روحی قصصی بخشیده و نوعی اسلوب قصه را پیروی می کند، وصف ناقه در اشعار شاعرانی چون طرفه، نابغه، بشر بن ابی خازم، المثقب العبدی و غیره آنچنان جایگاهی می یابد که به راحتی نمی توان از آن چشم پوشی و اغماض کرد اوج ظهورآن را می توان در شعر طرفه بن عبد ربیعی یافت وی حدود یک سوم معلقه خود را به وصف ناقه اختصاص داده است اما ناقه از زمان گذشته در زندگی عرب بدوی از اهمیت قابل ذکری برخودار بوده، زیرا درحقیقت منبع اقتصادی خانواده و مرکب راهوار شاعران عرب بوده که از آن جهت وصال به محبوب یا رسیدن به ممدوح استفاده می کرده، و غیم و اندوه خود را از ضمیر می زدوده اند. این قسمت از اشعار درحقیقت در بردارنده اطلاعات بسیاری است که شامل مواردی چون مسایل اعتقادی جاهلی و ارتباط متقابل انسان و حیوان و اطلاعات تاریخی و پزشکی می باشد.