اثر تمرین تناوبی و تداومی بر مقدار پروتئین های cide و پریلیپین 1 و اثر آن بر اندازه قطرات چربی در بافت چربی احشایی موش های صحرایی نر چاق

مقاله اثر تمرین تناوبی و تداومی بر مقدار پروتئین های cide و پریلیپین 1 و اثر آن بر اندازه قطرات چربی در بافت چربی احشایی موش های صحرایی نر چاق

چربی احشایی بیش تر از چربی زیر پوستی، به عنوان یک عامل قدرتمند برای پیش بینی بیماری های متابولیکی می باشد. تمرین تناوبی با شدت بالا و تمرین تداومی با شدت متوسط مسیر لیپولیز را فعال می کنند و بیوژنز قطرات چربی باعث تغییر در اندازه آنها می شود که این می تواند بر توده بافت چربی احشایی اثر بگذارد. به این منظور چهل سر موش صحرایی نر ویستار به پنج گروه 8 تایی تقسیم شدند. یک گروه به مدت 10 هفته رژیم غذایی معمولی (nd) مصرف نمودند و 32 سر دیگر تحت رژیم غذایی پرچرب (hfd) به مدت 10 هفته قرار گرفتند. پس از القاء چاقی، 8 سر از گروه رژیم غذایی پرچرب و 8 سر از گروه رژیم غذایی معمولی کشته شده و نمونه ها جهت بررسی اثرات رژیم غذایی پر چرب جمع آوری شدند. 24 موش باقی مانده به طور تصادفی به 3 گروه کنترل رژیم غذایی پر چرب ((hfd+sed، پروتکل تمرین تناوبی با شدت بالا (hiit) و پروتکل تمرین تداومی با شدت متوسط mict)) تقسیم شدند. تمرینات به مدت 12 هفته به صورت 5 جلسه در هر هفته اجرا شدند. روش وسترن بلات برای اندازه گیری سطوح پریلیپین 1 و پروتئین های cide و oil red برای اندازه گیری اندازه قطرات چربی به کار برده شد. داده ها بوسیله آزمون anova و آزمون تعقیبی lsd تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان دادند که رژیم غذایی پر چرب منجر به افزایش مقدار پروتئین های cidec می شود ( 0.05p≤) در مقابل مقدار پروتئین های cidea بدون تغییر باقی ماند. علاوه بر این، رژیم غذایی پر چرب به میزان قابل توجه ای اندازه قطرات چربی را افزایش داد و هم چنین باعث کاهش قابل توجه ای در مقدار پریلیپین 1 شد (0.05(p<. در مقابل تمرین تناوبی با شدت بالا و تمرین تداومی با شدت متوسط به طور معنی داری باعث کاهش مقدار پروتئین های cidec شدند (0.05(p<. اما تغییر معنی داری در مقدارپروتئین های cidea وجود نداشت. هم چنین هر دو پروتکل تمرینی hiit و mict باعث کاهش اندازه قطرات چربی شدند. نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه، hiit و mict به عنوان عامل مهمی درکاهش اندازه قطرات چربی و همچنین چاقی نقش دارند. hfd با افزایش مقدار پروتئین cidec و کاهش مقدار پریلیپین 1، باعث افزایش وزن و چاقی می شود. پروتکل های hiit و mict از طریق کاهش پروتئین cidec باعث کاهش اندازه قطرات چربی می شود. همچنین با افزایش مقدار پریلیپین 1 مرتبط با لیپولیز، می توانند اندازه قطرات چربی را کاهش دهند، و هم چنین باعث کاهش وزن و چاقی شوند.