بررسی رابطه نگرش و التزام عملی به نماز و معنویت با عملکرد خانواده در شهر تهران

بررسی رابطه نگرش و التزام عملی به نماز و معنویت با عملکرد خانواده در شهر تهران

نهاد خانواده، مولد نیروی انسانی و معبر سایر نهادهای اجتماعی و رکن اصلی هر جامعه به شمار می رود و معنویت از بسترهایی است که نقش اساسی و مهم در سلامت همه جانبه اعضای خانواده ایفا می کند. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه نگرش و التزام عملی به نماز و معنویت با عملکرد خانواده در شهر تهران می باشد. روش پژوهش حاضر توصیفی همبستگی میباشد. جامعه آماری پژوهش خانواده های دارای گرایشات مذهبی در شهر تهران بوده اند. تعداد 50 خانواده به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند.

ابزار اندازه گیری پرسشنامه ی سنجش خانواده fad))، مقیاس نگرش و التزام عملی به نماز و مقیاس تجارب معنوی روزانه (dses) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار spss24 و روش آماری همبستگی تحلیل شد. بر اساس یافته ها طبق نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون با روش ورود ((enter ، ضریب همبستگی چند متغیری برای ترکیب خطی نگرش و التزام عملی به نماز و معنویت با عملکرد خانواده در شهر تهران برابر با 0.603=mr و 0.363=rs می باشد که در سطح 0.05 معنادار می باشد. به عبارت دیگر بین معنویت و داشتن گرایشات مذهبی با حل مشکلات، ارتباطات و، نقش اعضای خانواده هم چنین پاسخ دهی و مشارکت عاطفی وکنترل رفتار خانواده ها رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. هم چنین متغیر نگرش و التزام عملی به نماز در گام اول بهترین ییش بینی کننده برای بهبود عملکرد خانواده در شهر تهران نقش خود را به خوبی ایفا کرد.