بررسی رابطه بین باورهای معرفت شناختی، تصورات دانش آموزان از یادگیری و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی در دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهرستان انار

بررسی رابطه بین باورهای معرفت شناختی، تصورات دانش آموزان از یادگیری و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی در دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهرستان انار

پیشرفت تحصیلی یکی از سازه هایی است که از دیر باز مورد توجه بوده تحقیقات بسیاری را به خود اختصاص داده است. متخصصان تعلیم و تربیت همواره کوشیده اند شرایطی را فراهم آورند تا محصلان بیشترین کارایی تحصیلی را از خود نشان دهند بنابراین تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه بین باورهای معرفت شناختی، تصورات یادگیری دانش آموزان. راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با پیشرفت تحصیلی آنان بر روی دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهرستان انار بود. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود.

بر این اساس تعداد 302 نفر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به پرسش نامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پینتریچ و همکاران سال 1991، پرسشنامه معرفت شناختی شومر سال 1992، پرسشنامه تصورات از یادگیری یوردی و هاتی سال (2002) پاسخ دادند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از همبستگی پیرسول و مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد باورهای معرفت شناختی پیش بینی کننده مثبت و معنادار راهبردهای یادگیری خودتنظیمی است از سوی دیگر تصورات از یادگیری نیز پیش بینی کننده مثبت و معنادار تصورات از یادگیری است. بنابراین می توان نتیجه گرفت باورهای معرفت شناختی و تصورات از یادگیری عوامل موثر در پیش بینی راهبردهای یادگیری خودتنظیمی هستند. هم چنین باورهای افراد بر روی تصوراتشان تأثیرگذار است.