ترنجبین و اثرات موثر آن با رویکرد دارویی

ترنجبین و اثرات موثر آن با رویکرد دارویی

ترنجبین یکی از مان های گیاهی است که منبع آن گیاه خارشتر است. مان یا من شیرابه ای است قندی که توسط حشرات  دفع و بر روی قسمت های مختلف گیاه متبلور می شود و اثرات دارویی و مغذی نیز برای آن ذکر شده است. از قدیم الایام برای امراض مختلف مورداستفاده قرارگرفته است ولی بر اساس متدولوژی علمی اطلاعات کافی و قطعی از عوارض و فواید آن وجود ندارد. به منظور ارزیابی ترنجبین و مواد موثر آن مقالات فارسی و انگلیسی از بانک های اطلاعاتی pubmed ، google scholar ، scienc direct گنج (پایگاه اطلاعات علمی ایران) با کلمات کلیدی مان، ترنجبین، داروهای گیاهی و معادل انگلیسی آن از سال 2000 تا 2020 بازیابی شد.

بررسی ها نشان داد ترنجبین دارای مقادیر مختلفی از فلزات و شبه فلزات، ساکارز و فروکتوز می باشد. همچنین اگرچه ترنجبین به عنوان یک درمان قدیمی در زردی نوزادان از گذشته تا حال شناخته شده است ولی با قطعیت نمی توان آن را به عنوان یک درمان کامل به حساب آورد. همچنین ترنجبین در رفع بلغم، صاف کننده خون و مدر در طب سنتی و در نزد پیشینیان معروف بوده است. ترنجبین برای افراد با مزاج گرم مناسب نیست و برای طحال مضر است. در بیماران قلبی بااحتیاط باید مصرف شود. با توجه به گستردگی مواد ترنجبین پیشنهاد می گردد که پژوهش بیشتری بر روی این گیاه صورت بگیرد.