• جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1391/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1391/01/01
    • تعداد بازدید: 1006
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    سرعت، سهولت اجرا و صرفه جویی اقتصادی ناشی از بکارگیری اتصالات خورجینی باعث شده که ایت اتصال به طور فراگیری در سازه های معمولی کشور، به ویژه در گذشته مورد استفاده قرار گیرد. تفاوت عمده این اتصال با انواع دیگر در عدم اتصال تیر به ستون به صورت هم محور است که باعث پیچیدگی در نحوه انتقال لنگر در این نوع اتصال می شود. عملکرد ضعیف این اتصال تحت بارهای دینامیکی و گسیختگی ناگهانی آن از مهم ترین ضعف های این نوع اتصال می باشد. با توجه به اینکه در اکثر سازه های طراحی شده با این اتصال سیستم بار جانبی خاصی نظیر بادبند مشاهده نمی شود، به نظر می رسد با صلب نمودن این اتصالات می توان رفتار قاب های شامل اتصالات خورجینی را به رفتار قاب خمشی نزدیک نمود؛ لذا در این مقاله سعی شده تا با ارائه روشی ساده و عملی و با استفاده از جکت بتن آرمه، اتصال خورجینی را تبدیل به یک اتصال گیردار نموده، و یا بر میزان گیرداری آن افزود. همچنین در مواردی که به علت تغییر در کابری سازه لازم به افزایش مقاومت اتصالات خورجینی باشد می توان از روشی که در این مقاله مطرح می شود، استفاده نمود.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها