شکل شناسی رباط متقاطع جلویی (بررسی کالبد شکافی)

مواد و روش ها: در این مطالعه از 10 جسد تازه انسان استفاده شد. معیارهای ورود اجساد به مطالعه، میانگین سنی کمتر از 50 سال و عدم وجود آثار ضربه عمل جراحی بر روز زانو بود. رباط متقاطع جلویی به لحاظ وجود یا عدم وجود دو رشته متمایز بررسی گردید. سپس رباط از فمور جدا شد و شکل و موقعیت محل چسبندگی و وجود یا عدم وجود برجستگی استخوان یا هر گونه راهنمای تشریحی دیگر ارزیابی شدند. در هر مرحله عکس برداری دیجیتال به عمل آمد. شاخص های اندازه ها از محل چسبندگی رباط متقاطع جلویی به فمور در اجساد با کولیس اندازه گیری و بررسی شدند.

یافته ها: در وضعیت خم 90 درجه و کشش دیستال به رباط، رباط متقاطع جلویی به صورت یک رباط پی چدار دیده شد که این پیچش با کاهش کشش یا در حالت باز شدن کمتر شد. در 7 جسد دو رشته مجزا در رباط متقاطع جلویی (جلویی-داخلی و پشتی-خارجی) دیده شد. در سه نمونه در حالت طبیعی و بدون دستکاری یا تشریح، فیبرهای رباط متقاطع جلویی قابل تفریق به دو رشته مجزا از هم نبودند. محل چسبندگی فمورال رباط متقاطع جلویی به سه شکل بیضی، هلالی و مثلثی بود .در برش عرضی مقطع این رباط بیشتر به شکل بیضی بود.

نتیجه گیری: آناتومی رباط متقاطع جلویی، چه در محل چسبندگی به فمور و چه در میزان تمایز رشته ها از یکدیگر، در بین افراد متفاوت می باشد.