ارزشیابی مقایسه ای پایداری حشره کش های دلتامترین و سیفلوترین روی سطوح مختلف در منطقه ایرانشهر- استان سیستان و بلوچستان؛ 84-1383

مواد و روش ها: بعد از حصول اطیمنان از عدم آلودگی قبلی مکان های انتخابی به حشره کش، چهار مکان با حشره کش دلتامترین و سیفلوترین به ترتیب به میزان 25 میلی گرم در مترمربع و 20 میلی گرم در مترمربع سمپاشی شدند. تعداد 22 کونیکال در هر یک از سطوح گچی، گلی و چوبی در محل ثابتی از دیوار و سقف نصب شدند. در هر کونیکال تعداد 10 پشه آنوفل استفنسی رها سازی گردید. پس از نیم ساعت تماس، پشه های هر روز پس از سمپاشی شروع و هر 15 روز یکبار تکرار گردید و تا زمانی که نسبت مرگ و میر به 65-60 درصد رسید ادامه یافت.

یافته ها: میزان پایداری فرمولاسیون پودر و تابل حشره کش دلتامترین 5 درصد به میزان 25 میلی گرم ماده موثر در مترمربع حداکثر 3 ماه بوده و پس از آن از اثر ابقایی این حشره کش روی سطوح جاذب و غیرجاذب کاسته می شد. اثر ابقایی حشره کش سیفلوترین 10 درصد به میزان 20 میلی گرم در مترمربع روی سطوح جاذب و غیر جاذب در شرایط کلیمایی استان سیستان و بلوچستان 2.5 ماه برآورد گردید و سپس از میزان ابقایی بطور قابل ملاحظه کاسته می شد. مکان های سمپاشی با دلتامترین، اختلاف نسبت مرگ و میر آنوفل استنفسی در سطوح جاذب (گچی و گلی) و غیرجاذب (چوبی) معنی دار نبود (p>0.05). در مکان های سمپاشی شده با حشره کش سیفلوترین نیز اختلاف موجود در سطوح جاذب (گچی و گلی) و غیرجاذب (چوبی) معنی دار نبوده ولی بین نسبت مرگ و میر در سطوح گچی و گلی اختلاف معنی دار وجود داشت (p=0.007). همچنین از نظر اثر ابقایی حشره کش های دلتامترین و سیفلوترین اختلاف چشمگیری موجود بود (p<0.0001).

نتیجه گیری: هر دو حشره کش دلتامترین و سیفلوترین اثر ابقایی مناسبی روی هر دو نوع سطوح جاذب و غیر جاذب دارند، با این وجود دلتامترین کارآیی بهتری در طی دوره انتقال مالاریا نسبت به سیفلوترین نشان داد.