مقایسه شیوع سنی، جنسی و تظاهرات بالینی کودکان مبتلا به تومور ویلمز و نوروپلاستوم در بیمارستان مرکز طبی کودکان تهران

روش بررسی: این یک مطالعه مقطعی-تحلیلی است که به صورت تصادفی بر روی 50 بیمار مبتلا به تومور ویلمز و 50 بیمار مبتلا به نوروبلاستوم طی سال های 82-1372 در بیمارستان مرکز طبی کودکان انجام گردید. با استفاده از پرونده بیماران و چک لیست تهیه شده، متغیرهای مورد نظر مورد بررسی قرار گرفت.

یافته ها: بیشترین فراوانی سنی در دو گروه در محدوده 2 تا 5 سالگی و میانگین سنی حدود 3.5 سال بود. نوروبلاستوم در پسرها و تومور ویلمز در دخترها شایع تر بود. اولین و شایع ترین تظاهر بالینی در دو گروه توده شکمی بود. هماچوری و هیپرتانسیون در بیماران مبتلا به ویلمز و تب، هپاتومگالی، متاستاز، توده خارج شکمی و کلسیفیکاسیون در بیماران مبتلا به نوروبلاستوم شایع تر بود.

نتیجه گیری: در هر کودکی که با توده شکمی مراجعه می کند، باید تومور ویلمز و نوروبلاستوم مدنظر باشد. احتمال نوروبلاستوم در بیماران با حال عمومی بدتر، علایم سیستمیک و وجود متاستاز بیشتر است.