فراوانی هیپوناترمی و ویژگی های مبتلایان به آن در نیروهای یک مرکز آموزش نظامی اصفهان

اهداف: هیپوناترمی یا کاهش میزان سدیم، معلول از دست دادن آب و نمک و مصرف مایعات زیاد در حین فعالیت است. این پژوهش با هدف تعیین میزان بروز هیپوناترمی و ویژگی های مبتلایان به آن در نیروهای تحت تعلیم نظامی شرکت کننده در اردوی یک روزه انجام شد. با مشخص شدن فراوانی بروز هیپوناترمی در نیروهای نظامی تحت تعلیم و شناسایی عوامل مستعدکننده آن، می توان تدابیر لازم به منظور پیشگیری از آن را به کار برد.

مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مقطع است که در آن 164 نفر از نیروهای شرکت کننده در مانور یک روزه در یک مرکز آموزش نظامی در شهر اصفهان در شهریور 1387 به روش سرشماری انتخاب شده و با استفاده از پرسش نامه و آزمایش خون قبل و بعد از اردوی یک روزه مورد بررسی قرار گرفتند.

یافته ها: 17 نفر (10.3%) از افراد مورد مطالعه در پایان اردو دچار هیپوناترمی بودند. شاخص توده بدنی در افراد مبتلا 2.1±24.03 و در افراد سالم 2.83±23.25 بود. بیشتر مبتلایان (53%) غیربومی بوده و مصرف مایعات و مقدار پوشش در آنها بیشتر بود. شایع ترین علایم همراه با هیپرناترمی ضعف و بی حال (88.3%)، اسپاسم (70.6%)، سردرد (58.7%) و خستگی زیاد (59.9%) بود.

نتیجه گیری: برای پیشگیری و کاهش این معضل در بین نظامیان در حین فعالیت، توصیه می شود که عوامل خطر در نظر گرفته شوند و فعالیت بدنی طبق برنامه نظم کار و استراحت و مصرف مایعات با اندازه متناسب با شدت فعالیت انجام گیرد.