استفاده از مواد تغییر فاز دهنده در سیستم انفعالی پوسته ی دوجداره جهت کاهش مصرف انرژی در ساختمان

در دهه های اخیر مشکلاتی بواسطه ی فعالیت های بشری با سرعت در حال وقوع است. از این دسته مشکلات می توان به ازدیاد گرما، عدم توان گازها در جو زمین، گرمای گلخانه ای، آلودگی ها و تخریب لایه ی ازن، باران های اسیدی و بحران اتمام سوخت های فسیلی اشاره کرد. تغییر ترکیب هوا و به انتها رسیدن سوخت های فسیلی در یک زمان کوتاه اتفاق نمی افتد که ما بتوانیم تغییرات ناشی از آن را فوراً احساس کنیم. محدود بودن ذخایر فسیلی و همچنین آلودگی های ناشی از مصرف این سوخت ها موجب گشته تا در دو دهه ی اخیر موضوع محیط زیست و ابعاد سیاسی، اقتصادی و اجتماعی آن از محدوده ی مرزهای داخلی کشورها فراتر رفته و به عنوان یک مشل بین المللی مطرح گردد. (قیابکلو،89،1) ایران به عنوان یکی از قطب های تولید سوخت های فسیلی در کره ی خاکی، یکی از بزرگترین مصرف کننده های انرژی محسوب می شود. بر اساس آمار موجود ایران با داشتن حدود یک درصد جمعیت جهان حدود 9% از فراورده های نفتی جهان را مصرف می کند. (وریج کاظمی،92،1) که بیشترین میزان مصرف (30 تا 35%) آن در زمینه ساختمان می باشد. امروزه سیاست های جدیدی در سراسر کره ی خاکی، در راستای کاهش تقاضای انرژی برای سیستم های گرمایش، سرمایش و تهویه مطبوع (hvac) در بخش ساختمان و همچنین کاهش انتشار گاز دی اکسید کربن اعمال می شود. (f.cabeza, 2013,1)