الگوی انتخاب صنعت جهت احداث در نواحی بندری ایران با تاکید بر ظرفیت های ملی و محلی (مطالعه موردی منطقه ویژه اقتصادی بندر امام خمینی (ره))

این تحقیق کوشیده است تا با پیروی از اصول و چهارچوب های نظری و پژوهشی به شناسایی فاکتورها و مزیت های داخلی موثر در شناسایی و انتخاب صنایع مناسب جهت استقرار در مناطق بندری، به منظور جذب سرمایه گذاران داخلی و خارجی بپردازد. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی از نوع پیمایشی است و با توجه به محدودیت های پژوهشی، بندر امام خمینی به عنوان مبنای مطالعه موردی آمار و اطلاعات و شرایط، در نظر گرفته شده است اما نتایج مدل ارائه شده مختص این بندر نبوده و چارچوب تدوین نشده جهت تعمیم به کلیه بنادر و اراضی پسکرانه ای جنوب کشور به کار می رود. داده های پژوهش از طریق نظرات خبرگان، مصاحبه و بررسی اسناد و مدارک موجود مرتبط و مطالعات کتابخانه ای گردآوری شده است. تحلیل داده ها ازطریق رتبه بندی و از روش تاکسونومی عددی استفاده شده است و با استفاده از این تکنیک سعی شده به سوالات پژوهش پاسخ داده شود. بدین ترتیب برای اولویت بندی گروه های صنعتی به منظور استقرار در این منطقه از 12 شاخص استفاده شد که در 3 گروه طبقه بندی شده اند. در نهایت نیز 9 گروه صنعتی با اولویت بالا و بسیار بالا برای استقرار در این منطقه پیشنهاد می گردد.