ارتباط طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک های دلبستگی در زندانیان دارای اختلال شخصیت مرزی زندان مرکزی همدان

هدف از این پژوهش بررسی ارتباط طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک های دلبستگی در زندانیان دارای اختلال شخصیت مرزی زندان همدان در سال 1396 بود. روش: نمونه این پژوهش را تمامی زندانیان دارای اختلال شخصیت مرزی زندان همدان در سال 1396 (تعداد 110 نفر) تشکیل دادند. این افراد پیش تر بر اساس مصاحبه بالینی توسط روانشناس و روانپزشک و اجرای پرسشنامه چند محوری بالینی میلون، به عنوان بیمار دارای اختلال شخصیت مرزی تشخیص داده شده بودند. آزمون طرحواره های یانگ (فرم کوتاه) و سپس پرسشنامه سبک دلبستگی کولینز و رید بر روی آنان اجرا و داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: متداول ترین طرحواره های ناسازگار اولیه به ترتیب، بی اعتمادی/ بدرفتاری (25)، نقص و شرم (24)، رها شدگی/ بی ثباتی (23)، خویشتن داری/ خود انضباطی ناکافی (21) و محرومیت هیجانی (19) بودند. میانگین نمرات دلبستگی ایمن 11، اجتنابی، 12 و دوسوگرا 15.5 بود و بین طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک دلبستگی ایمن رابطه معکوس معنادار وجود داشت(r=-0.75) و بین طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک دلبستگی دوسوگرا همبستگی مثبت و معنادار وجود داشت (0.94=r). نتیجه گیری: زندانیان دارای اختلال شخصیت مرزی که سبک دلبستگی دوسوگرا داشتند طرحواره های ناسازگار بیشتری داشتند و افرادی که سبک دلبستگی ایمن داشتند از طرحواره های ناسازگار کم تری برخوردار بودند.