بازشناسی عوامل معماری زمینه گرا در مجتمع های تجاری جهت دستیابی به سرزندگی کاربران

معماری امروز ما بنا به دلایل متعددی، در بسیاری از زمینه ها، دچار نقصان و کمبودهایی است که باعث می شود برآیند معماری موجود، در نقش و جایگاه مورد انتظار آن، قرار نگیرد. یکی از مباحث اخیر مطرح در معماری، طراحی مطابق با بستر و زمینه است. زمینه گرایی در معماری، ضامن بحث زمینه با طرح است. توانایی معماری زمینه گرا در برآورده نمودن نیازهای انسانی در ابعاد گوناگون می تواند به عنوان یکی از شاخصه های مهم در بررسی معماری زمینه گرا باشد. کیفیت عرصه های عمومی یکی از مهم ترین معیارها در تشکیل فضاهایی جهت رشد اجتماعی افراد و پویایی شهرهاست. انسان ها همواره با ایجاد فضاهایی در شهر، نیاز ذاتی خود به برقراری روابط اجتماعی را برآورده کرده اند؛ ساختارهایی که از نظر اجتماعی فعال بوده و امکان ارتباط چهره به چهره انسانی در درون جامعه و در کالبدی سازمان یافته را فراهم آورده اند. مجتمع ها بستر و مامنی برای برقراری روابط اجتماعی هستند. وجود این فضاها به منظور استفاده شهروندان، برای تجربه های فرهنگی و اجتماعی ضروری است. روش کار در مقاله ی حاضر، از نوع مروری می باشد و با استفاده از بررسی متون کتابخانه ای و پایگاه های اینترنتی انجام شده است.