استفاده بهینه از نور طبیعی در راستای کاهش مصرف انرژی به وسیله طراحی منطبق با اقلیم (پنجره مشبک)

مقاله استفاده بهینه از نور طبیعی در راستای کاهش مصرف انرژی به وسیله طراحی منطبق با اقلیم (پنجره مشبک)

نور، غیر مادی ترین عنصر محسوس طبیعت، همواره در معماری ایرانی و جود دارد و موثرترین روش استفاده از نور تامین روشنایی با نور طبیعی است. مطالعه ی دقیق مصادق معماری پایدار در معماری سنتی ما را در جهت ایجاد معماری پایدار و همساز با اقلیم یاری خواهد رساند. با توجه به افزایش مصرف انرژی الکتریکی در سال های اخیر، لزوم توجه به شیوه ی مصرف انرژی و یافتن و توسعه ی روش هایی که بتواند منجر به صرفه جویی و بهینه سازی مصرف انرژی در بخش روشنایی ساختمان ها شود به عنوان یک ضرورت اجتناب ناپذیر نمایان گشته است. طراحی صحیح پنجره و عناصر نورگیری در بنا یکی از راه های جلوگیری از به هدر رفتن انرژی می باشد نور طبیعی بیش ترین تاثیر را در آسایش روانی، حرارتی و بصری انسان ها ایفا می کند. امروزه با توجه به نفوذ معماری غرب و کمرنگ شدن عناصر سنتی، معماری سنتی در حال فراموشی اند. از آن جایی که معماری مدرن بی توجه به معماری همساز با اقلیم شکل گرفته و حتی باعث مصرف بیش تر انرژی های فسیلی شده و همخوانی و سازگای منطقی با رفتارها و عادت های مردم نداشته است. در ایران که بیش ترین مساحت آن گرم و خشک با شرایط سخت اقلیمی است، استفاده از عناصری که هم جلوی نور مزاحم و تابش شدید را بگیرد و هم به داخل خانه روشنایی بیاورد ضروری بوده است. هدف از این پژوهش برآورد میزان صرفه جویی انرژی با بهره گیری شباک (در و پنجره مشبک) توسط نرم افزار انرژی پلاس می باشد. نتیجه عناصر نورگیری در ایجاد معماری پایدار سنتی ایران، و بهینه سازی مصرف انرژی نقش داشته اند.