پیش بینی دلزدگی زناشویی بر مبنای صمیمت زناشویی، تاب آوری، تمایز یافتگی و باورهای ارتباطی زوجین

مقاله پیش بینی دلزدگی زناشویی بر مبنای صمیمت زناشویی، تاب آوری، تمایز یافتگی و باورهای ارتباطی زوجین

پیش زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر پیش بینی دلزدگی زناشویی بر مبنای صمیمت زناشویی، تاب آوری، تمایز یافتگی و باورهای های ارتباطی زوجین بود. جامعه پژوهش زوجین مراجع کننده به مراکز بهداشتی شهر تبریز بودند.

روش کار: روش این پژوهش از نوع همبستگی است. نمونه پژوهش، تعداد 255 نفر از زوجینی است که در سال 1398، به مراکز بهداشتی شهر تبریز، مراجعه کردند، به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. افراد نمونه پرسشنامه های دلزدگی زناشویی اسپاینز (cbm)، پرسشنامه باورهای ارتباطی (rbi)، پرسشنامه تمایز یافتگی اسکورون، پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون و پرسشنامه صمیمت زناشویی، را تکمیل نمودند و داده ها با آزمون های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: نتایج نشان داد که بین دلزدگی زناشویی بر مبنای صمیمت زناشویی، تاب آوری، تمایز یافتگی و باورهای های ارتباطی زوجین رابطه وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که صمیمت زناشویی، تاب آوری، تمایز یافتگی و باورهای های ارتباطی پیش بین کننده دلزدگی زناشویی هستند.

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه بیانگر این است که به طور خاص صمیمت زناشویی، تاب آوری، تمایز یافتگی و باورهای های ارتباطی در چگونگی دلزدگی زناشویی نقش قابل توجهی ایفاء می کنند، بنابراین توجه به این عوامل برای هرگونه اقدام و برنامه ریزی در زمینه دلزدگی بیش از پیش اهمیت دارد.