اثر بخشی رویکرد شناختی درمانی بر اهمال کاری (تعلل ورزی) تحصیلی دانش آموزان

مقاله اثر بخشی رویکرد شناختی درمانی بر اهمال کاری (تعلل ورزی) تحصیلی دانش آموزان

اهمالکاری به عنوان تمایل به اجتناب از فعالیت و واگذاری کردن انجام کار به آینده و استفاده از عذرخواهی برای توجیه تأخیر در انجام فعالیت تعریف شده است. متداول ترین شکل اهمالکاری، اهمالکاری تحصیلی است که این نوع اهمالکاری را تمایل غالب و همیشگی فراگیران برای به تعویق انداختن فعالیت های تحصیلی تعریف نموده اند. ازآنجاکه مطالعات اندکی در رابطه با اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر اهمال کاری دانش آموزان وجود دارد تلاش بر این است که به دنبال بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی رفتاری بر اهمالکاری تحصیلی بپردازد.

درمان شناختی رفتاری، نوعی روان درمانی است که کمک می کند تا به درک افکار و احساساتی که بر روی رفتار تأثیر گذار است، رسیده شود. مقاله حاضر بر اساس اسناد و مطالعات کتابخانه ای به روش علمی توصیفی تهیه شده و هدف آن بررسی انواع اهمالکاری و دلایل بروز آن و سپس به مقابله با اهمالکاری با شیوه ی درمانی شناختی درمانی می پردازد.