اثر سلنیوم و سولفید هیدروژن بر رشد و فعالیت آنزیمی در گیاهچه های سیر در حضور شوری و کادمیوم

اثر سلنیوم و سولفید هیدروژن بر رشد و فعالیت آنزیمی در گیاهچه های سیر در حضور شوری و کادمیوم

با توجه به اهمیت گیاه دارویی سیر و ضرورت استفاده از ترکیبات تخفیف دهنده تنش جهت غلبه بر تنشهای محیطی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از کلریدسدیم در سه سطح صفر، 25 و 75 میلی مولار، کادمیوم در چهار غلظت صفر، ^{4 -} 10 ، ^{3 -} 10 و ^{2 -} 10 مولار کلرید کادمیوم و تخفیف دهنده ی تنش در سه سطح (سلنیوم با غلظت 5 میلی گرم بر لیتر سلنات سدیم، سولفیدهیدروژن با غلظت 200 میکر ومولار از ترکیب هیدروژن سولفیدسدیم و بدون کاربرد تخفیف دهنده) استفاده شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت شوری و کادمیوم کاهش معنی دار طول و وزن خشک اندام هوایی مشاهده می شود. در آزمایش حاضرغلظت ^{4 -} 10 مولار (کلرید کادمیوم) در سطح 25 میلی مولار شوری باعث کاهش محتوای کادمیوم در اندام هوایی گیاه و به دنبال آن بهبود خصوصیات رشدی نسبت به شرایط بدون شوری شد.

در تیمار ^{3 -} 10 مولار کادمیوم تحت تنش شوری75 میلی مولار، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت سوپر اکسید دیسموتاز و آسکوربات پراکسیداز به ترتیب 40 و 88.88 درصد نسبت به تنش مذکور بدون کادمیوم و 75 میلی مولار شوری بهبود بخشید. کاربرد سلنات سدیم و هیدروژن سولفید سدیم باعث کاهش جذب کادمیوم در بافت گیاهی و در نتیجه افزایش طول و وزن خشک اندام هوایی تحت تنش شوری وغلظت کادمیوم ^{4 -} 10 و ^{3 -} 10 شد ولی در غلظت 2^-10مولار این اثر ملاحظه نشد. شایان ذکر است در آزمایش حاضر، تاثیر مثبت سلنیوم نسبت به سولفید هیدروژن مشهودتر بود. به نظر می رسد تخفیف دهنده سلنیوم از طریق کاهش بیشتر محتوای کادمیوم در اندام هوایی و افزایش آنزیمهای آنتی اکسیدانتی در افزایش پارامترهای رشدی ریشه های سیر تحت شرایط تنش های شوری و سرب موثرتر است.