یکپارچگی پویا، دیالوگ نوین روانشناسی و فیزیک کوانتوم

یکپارچگی پویا، دیالوگ نوین روانشناسی و فیزیک کوانتوم

هدف اصلی این مقاله ادغام فیزیک کوانتوم و روانشناسی تحلیلی در زمینه بهداشت روان و پر کردن شکاف بین مدل هایی کوانتومی از روان و فیزیک است. ایده اصلی از انقلاب علمی در دیدگاه های جهانی از واقعیت ناشی می شود که تغییر پارادایم مکانیکی (یا تقلیل گرایانه( به کوانتوم (یا کل نگر) را توصیف می کنند و نشان می دهند که روان و فیزیک به عنوان دو جنبه متفاوت از یک هستی شناسی مورد کاوش قرار می گیرند. این هستی شناسی ما را به سمت معرفی نظریه یکپارچگی پویا سوق داده است که به عنوان یک اصل حاکم در دیالوگ های جهان فیزیکی و روانی قابل مشاهده است. نگاهی متفاوت از دریچه ی فیزیک به روانشناسی، درمانی بالاتر از سطح الگوهای روانی موجود را رقم خواهد زد. در این رویکرد توجه خاص به حضور در لحظه ی حال، دریافت پتانسیل های موجود و تغییر الگوهای شناختی، اضطراب شخص را کاهش داده و او را به سمت وحدت با کل هستی و قرار گرفتن در سطح انرژی بالاتری سوق خواهد داد.