رابطه بین سلامت معنوی پرستاران با رفتارهای مراقبتی آنان

رابطه بین سلامت معنوی پرستاران با رفتارهای مراقبتی آنان

سابقه و اهداف: انسان موجود پیچیده ای است که بُعدهای مختلف شناختی، اجتماعی، عاطفی و معنوی دارد و بُعد معنوی یکی از مهم‌ترین بُعدهای انسانی است که می تواند بر دیگر بُعدهای وی تاثیرگذار باشد. ازاین رو، هدف از این مطالعه، تعیین رابطه ی بین سلامت معنوی پرستاران با رفتارهای مراقبتی آنان بوده است.

مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی- همبستگی است که در آن، 256 پرستار شاغل در بیمارستان‌های آموزشی شهر تهران در سال 1394، به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه های دموگرافیک، سلامت معنوی و رفتارهای مراقبتی بوده است. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری spss و همچنین روش های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون و واریانس چند متغیّره تجزیه و تحلیل شد. این پژوهش تمام موارد اخلاقی مرتبط را رعایت کرده است.

یافته‌ها: یافته های پژوهش نشان داد که میانگین نمره ی سلامت معنوی 5.21 ± 75.43 و میانگین نمره های رفتارهای مراقبتی در همه ی زیرمقیاس‌ها و مقیاس کلی، بیش از 3 بوده، که بیشترین میانگین مربوط به زیرمقیاس احترام قائل شدن برای دیگری (0.89 ± 4.12) و کمترین میانگین مربوط به زیرمقیاس توجه به تجارب دیگری (1.09 ± 3.38) بوده است. یافته ها همچنین نشان داد ارتباط مثبت معناداری بین میانگین نمره های کل رفتارهای مراقبتی و سلامت معنوی وجود دارد ( r=0.84 , p<0.01).

نتیجه‌گیری: نتیجه ی پژوهش نشان می دهد که رفتارهای مراقبتی و سلامت معنوی در پرستاران با هم رابطه دارند. بنابراین لازم است اقدام های مقتضی برای ارتقای رفتارهای مراقبتی و سلامت معنوی پرستاران در اولویت قرار گیرد تا پرستاران بتوانند خدمات بهتری به بیماران و خانواده ی آنان عرضه کنند.