رابطه ی خودکنترلی و جهت گیری مذهبی با نگرش به روابط قبل از ازدواج در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رباط کریم

رابطه‌ی خودکنترلی و جهت گیری مذهبی با نگرش به روابط قبل از ازدواج در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رباط کریم

سابقه و هدف: امروزه ارتباط قبل از ازدواج یکی از موضوعات مهم جامعه محسوب می شود که می تواند سلامت جوانان را متاثر سازد. از طرفی نقش مذهب و خودکنترلی نیز در بررسی مشکلات بهداشت روانی دارای اهمیت ویژه‌ ای است. به همین دلیل پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط خودکنترلی و جهت گیری مذهبی با نگرش به روابط قبل از ازدواج انجام شده است.

روش کار: در این پژوهش که به‌روش همبستگی صورت گرفته، 357 نفر از دانشجویان، به‌صورت نمونه گیری طبقه‌ ای انتخاب شدند و پرسش‌نامه‌ی خودکنترلی تانجی، پرسش‌نامه‌ی جهت گیری مذهبی آلپورت و پرسش‌نامه‌ی نگرش به روابط قبل از ازدواج با جنس مخالف را تکمیل کردند. داده ها نیز از طریق آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شد. در این پژوهش همه‌ی موارد اخلاقی رعایت شده است. علاوه‌براین، نویسندگان مقاله هیچ‌گونه تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.

یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که بین خودکنترلی و جهت گیری مذهبی درونی (r= 0/148)، خودکنترلی و جهت‌گیری مذهبی بیرونی (r= -0/153)، خودکنترلی و نگرش به رابطه‌ی قبل از ازدواج (r= -0/107)، جهت گیری مذهبی درونی و نگرش به رابطه‌ی قبل از ازدواج (r= -0/174) و همچنین جهت گیری مذهبی بیرونی و نگرش به رابطه‌ی قبل از ازدواج (r= 0/197) در دانشجویان رابطه‌ی معناداری وجود دارد.

نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به‌دست آمده، جهت گیری مذهبی و خودکنترلی از عوامل تاثیرگذار بر نگرش افراد به روابط قبل از ازدواج با جنس مخالف است. با بررسی جهت گیری مذهبی و خودکنترلی می توان این نگرش افراد را پیش بینی کرد.