نقش بهزیستی معنوی و روانی در پیش بینی رفتارهای پرخطر جوانان زندانی شهر زنجان

نقش بهزیستی معنوی و روانی در پیش‌بینی رفتارهای پرخطر جوانان زندانی شهر زنجان

سابقه و هدف: رفتارهای پرخطر از عوامل مهم گرایش جوانان به بزهکاری و جرم به حساب می‌آید و شناسایی عواملی که بتواند از این رفتارها پیشگیری کند یا آنها را کاهش دهد بسیار مهم است. ازاین‌رو، مطالعه‌ی حاضر با هدف بررسی نقش بهزیستی معنوی و بهزیستی روانی در پیش‌بینی رفتارهای پرخطر زندانیان جوان شهر زنجان صورت گرفته است.

روش کار: روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه‌ی آماری پژوهش شامل تمامی زندانیان جوان 18 تا 35 سال شهر زنجان بود که به تعداد 500 نفر برآورد شد. حجم نمونه نیز با استفاده از روش کوکران به تعداد 220 نفر محاسبه شد. نمونه‌ها با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری داده‌ها نیز پرسش‌نامه‌های استاندارد رفتارهای پرخطر محمدخانی، بهزیستی روانی ریف و بهزیستی معنوی پالوتزین و الیسون بود. برای تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها از جداول و نمودارهای توصیفی و آزمون‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. در این پژوهش همه‌ی موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله هیچ‌گونه تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.

یافته‌ها: بر اساس یافته‌های به‌دست‌آمده، بین متغیّر بهزیستی معنوی و مذهبی با رفتارهای پرخطر و مولفه‌های آن (0.05>p)؛ و همچنین بین مولفه‌های رشد شخصی، ارتباط مثبت با دیگران و مولفه‌ی پذیرش خود با برخی از رفتارهای پرخطر رابطه وجود داشت. نتایج جدول رگرسیون نیز نشان داد که بهزیستی معنوی و مذهبی توان پیش‌بینی و تبیین رفتارهای پرخطر و پرخاشگرانه، رابطه با جنس مخالف، کشیدن سیگار و قلیان، نوشیدنی‌های الکلی و مواد مخدر و روان‌گردان؛ و رابطه‌ی مثبت با دیگران توانایی پیش‌بینی افکار و اقدام به خودکشی را داشت (0.001>p).

نتیجه‌گیری: بهزیستی معنوی و مذهبی می‌توانند در کاهش رفتارهای پرخطرِ جوانانِ زندانی موثر باشند.