بررسی نقش میانجی گر شفقت به خود در رابطه بین آسیب پذیری روان شناختی و دلبستگی به خدا در دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج در سال 1395

بررسی نقش میانجی‌گر شفقت به خود در رابطه بین آسیب پذیری روان شناختی و دلبستگی به خدا در دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج در سال 1395

سابقه و هدف: ناراحتی‌های روان‌شناختی ازجمله مشکلات شایعی هستند که اغلب دانشجویان آن را تجربه می‌کنند. هدف این پژوهش بررسی نقش میانجی‌گر شفقت به خود در رابطه بین آسیب‌پذیری روانی و دلبستگی به خدا در دانشجویان بود.

روش کار: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دختر مشغول به تحصیل در دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج در سال 1395 بود که با روش نمونه‌‌گیری تصادفی ساده 280 نفر برای مطالعه انتخاب شدند. داده‌های پژوهش با استفاده از مقیاس‌های شفقت به خود؛ فرم کوتاه مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس؛ و دلبستگی به خدا جمع‌آوری شد. به‌‌منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون؛ و برای آزمودن اثرهای واسطه‌ای از روش بارون و کِنی استفاده شد. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین دلبستگی به خدا با شفقت به خود (0.61=r و 0.05>p) و آسیب‌پذیری روانی (0.60-=r و 0.05>p) رابطه معناداری وجود داشت. همچنین، دلبستگی به خدا به‌تنهایی توان تبیین 52 درصد از تغییرات آسیب‌پذیری روانی را داشت؛ اما شفقت به خود و دلبستگی به خدا با هم توان تبیین 61 درصد از تغییرات آسیب‌پذیری روانی را داشتند.

نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش ضرورت بازشناسی نقش شفقت به خود و دلبستگی به خدا را در آسیب‌پذیری روانی دانشجویان تاکید می‌کند.