رابطه دین داری با سلامت روان زندانیان در شرف آزادی در زندان های کرمان و یزد

رابطه دین‌داری با سلامت روان زندانیان در شرف آزادی در زندان‌های کرمان و یزد

سابقه و هدف: با وجود تحقیقات صورت‌گرفته که نشان می‌دهد زمینه‌های مذهبی سازگاری زندانیان را با زندان تحت تاثیر قرار می‌دهد، نقش تمرکز مذهبی زندان‌ها بر سلامت روانی زندانیان همچنان مبهم و ناشناخته است. بر این اساس، در پژوهش حاضر به بررسی رابطه دین‌داری با سلامت روان زندانیان در شرف آزادی در استان‌های کرمان و یزد پرداخته شده است.

روش کار: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی است و جامعه آماری شامل 743 نفر از زندانیان در شرف آزادی در زندان‌های دو استان کرمان و یزد بود که به‌شیوه تمام‌شماری به بررسی آنان پرداخته شد. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌های استاندارد سلامت عمومی گلدبرگ و دین‌داری گلاک و استارک جمع‌آوری و با آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیّره با روش گام‌به‌گام تجزیه و تحلیل شد. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مولف مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده است.

یافته‌ها: نتایج نشان داد اگرچه زندانیان در شرف آزادی سلامت روان پایینی داشتند، اما میزان دین‌داری آنان در وضعیت مطلوبی قرار داشت. همبستگی بین ابعاد دین‌داری و سلامت روان زندانیان نشان داد که با افزایش میزان دین‌داری در ابعاد اعتقادی و عاطفی، اختلال در کارکرد اجتماعی و با افزایش میزان دین‌داری در بُعد مناسکی میزان اضطراب آنان کاهش یافت. نتایج ناشی از رگرسیون خطی نیز نشان داد که ابعاد مناسکی، عاطفی و اعتقادی دین‌داری اثر پیش‌بینی بیشتری بر سلامت روان زندانیان داشت.

نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های به‌دست‌آمده می‌توان گفت که بین بُعد اعتقادی دین‌داری و سلامت روان زندانیان در شرف آزادی رابطه مثبتی وجود دارد که اهمیت پرداختن به این بُعد را در برنامه‌های فرهنگی زندان خاطر نشان می‌کند.