فراتحلیلی بر رابطه شاخص های کالبدی با اجتماع پذیری در فضاهای آموزشی ایران

فراتحلیلی بر رابطه شاخص‌های کالبدی با اجتماع‌پذیری در فضاهای آموزشی ایران

فضایی اجتماع‌پذیر است که افراد حاضر در فضا را گرد هم جمع بیاورد و زمینه تعاملات اجتماعی بین آن‌ها را به وجود آورد، این‌چنین فضایی در درجه اول امکان برخورد اجتماعی و نتیجتا تعاملات اجتماعی را به همراه دارد. با توجه به اهمیت امر یادگیری، مفهوم اجتماع‌پذیری در فضاهای آموزشی دارای اهمیت بوده و لازم است طبقه‌بندی نتایج مطالعات صورت گیرد.

این پژوهش با هدف ترکیب نتایج پژوهش‌های صورت گرفته در حوزه مفاهیم "اجتماع‌پذیری" و "فضاهای آموزشی" انجام شد و در گام نخست تمامی مقالات علمی-پژوهشی منتشر شده بدون اعمال محدودیت زمانی، با کلیدواژه اجتماع‌پذیری از پایگاه‌های اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی و پایگاه استنادی نورمگز استخراج شد که 1878 مقاله را در بر گرفت.

در ادامه 10 مقاله که شامل واژه‌های فضاهای آموزشی در عنوان، چکیده و یا کلمات کلیدی بودند، برای استخراج داده‌ها و بررسی بیشتر گزینش شدند و جامعه آماری پژوهش را تشکیل داده‌اند. به‌منظور انجام فراتحلیل 8 پژوهش انجام‌شده بین سال‌های 1400-1388 در زمینه اجتماع‌پذیری در فضاهای آموزشی ایران انتخاب گردید به‌طورکلی می‌توان گفت مولفه‌های کالبدی، غیرکالبدی-حسی ،عملکردی-فعالیتی، اجتماعی-رفتاری و فرهنگی بر میزان اجتماع‌پذیری افراد در فضاهای آموزشی موثر بوده است و شاخص مبلمان از عوامل کالبدی در اولویت اول بر میزان اجتماع‌پذیری افراد در فضاهای آموزشی موثر بوده است.