نقش واسطه ای طرح واره های ناسازگار اولیه در رابطه سبک های دل بستگی و اعتیاد به شبکه های اجتماعی مبتنی بر موبایل در دانشجویان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ‌ای طرح‌ واره‌های ناسازگار اولیه در رابطه سبک ‌های دل ‌بستگی و اعتیاد به شبکه ‌های اجتماعی مبتنی بر موبایل در دانشجویان بود. این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری همه دانشجویان علوم انسانی مقطع کارشناسی دانشگاه پیام نور بابل که در سال تحصیلی 96-97 مشغول به تحصیل بودند. تعداد کل دانشجویان حدود 250 نفر بود. با توجه به جدول مورگان 148 نفر نمونه به روش در دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش از سه پرسشنامه سبک دل ‌بستگی هازن و شیور (1987)، فرم کوتاه طرح‌ واره یانگ (1998) و اعتیاد به شبکه‌ های اجتماعی مبتنی بر موبایل خواجه، احمدی؛ پولادی، شهناز و بحرینی، مسعود (2017) بهره برده شده است. نتایج نشان داد طرح ‌واره‌های ناسازگار اولیه رابطه بین سبک دل ‌بستگی ایمن و اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی را به‌صورت منفی(β=-0.039 , p=0.05)  و رابطه بین سبک دل بستگی ناایمن اجتنابی(β=0.15 ,p=0.001)  و ناایمن دوسوگرا (β=0.28 ,p=0.001)   را به‌صورت مثبت میانجی ‌گری می‌کند. نا ایمنی در سبک دل ‌بستگی و وجود طرح‌ واره ‌های ناسازگار اولیه می‌تواند منجر به استفاده اعتیاد گونه از شبکه ‌های اجتماعی مبتنی بر موبایل شود لذا نتایج پژوهش حاضر می ‌تواند جهت طراحی برنامه ‌های آموزشی و درمانی برای اعتیاد به شبکه‌ های اجتماعی مبتنی بر موبایل توسط درمانگران، فعالان حوزه سلامت روان بکار گرفته شود.