بررسی نگارگری مکتب شیراز با تاکید بر کتاب خاوران نامه

بررسی نگارگری مکتب شیراز با تاکید بر کتاب خاوران ‌نامه

دوران تیموری امکان یکپارچه کردن دستاوردهای مکاتب گوناگون نقاشی ایرانی به وجود آمد. تیمور نخبه‌ ترین هنرمندان و صنعت گران را از شهرهای گوناگون به سمرقند پایتخت مورد علاقه ‌اش فراخواند و حضور اسکندر سلطان و ابراهیم سلطان در شیراز زمینه را برای بروز دوباره ویژگی‌ های دیداری مکتب شیراز (سده ۸) فراهم ساخت. در میان آثار بجای مانده از این مکتب کتاب خاوران نامه‌ی ابن حسام خوسفی از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است که نگاره‌های آن نشانگر شاخصه‌های تصویری این مکتب هست. هدف اصلی این تحقیق شناسایی، گردآوری و تحلیل شاخصه ‌های نگارگری دوره مکتب شیراز (سده 9 ترکمنان) با نگاه ویژه به کتاب خاوران نامه می‌ باشد. این تحقیق با این پرسش آغاز گردیده است که «شاخصه‌ها و ویژگی‌ های بارز نگارگری مکتب شیراز (سده 9 ه.ق) کدام است و نگاره‌ های کتاب خاوران نامه دارای کدام ویژگی‌ های سبکی می‌ باشد؟» روش تحقیق تحلیلی-توصیفی است و به این منظور ابتدا به جمع‌ آوری منابع تاریخی و دیگر اطلاعات لازم پرداخته سپس به تحلیل این اطلاعات پرداخته است. به ‌عنوان نتیجه می‌ توان به این نکته اشاره کرد که سرهای شعله‌گون افراد شاخص نقاشی شده در اکثر نگاره ‌ها از مشخصه‌ های اصلی نگاره‌ های کتاب خاوران نامه می‌ باشد که نشان از جایگاه و قداست افراد دارد. روش گردآوری اطلاعات میدانی، استفاده از منابع مکتوب، کتابخانه ‌ای و همچنین شبکه جهانی اطلاع رسانی (اینترنت) بوده است.