نقش ریسک دادرسی بر رابطه ی بین اندازه ی حسابرس و کیفیت حسابرسی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

مقاله نقش ریسک دادرسی بر رابطه‌ ی بین اندازه ‌ی حسابرس و کیفیت حسابرسی در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

با گسترش روند خصوصی‌ سازی و گسترش بازار سرمایه و جهت ‌گیری سرمایه ‌گذاری در سهام شرکت‌ها در بورس، اهمیت اطلاعات و صورت‌های مالی شرکت‌ ها مورد توجه بخش اعظمی از گروه‌ های ذی ‌نفع قرار گرفت و توجه به حرفه‌ی حسابرسی و گزارش ‌های حسابرس نیز افزایش یافت. در ایران، علی ‌رغم این که حسابرسان به موجب قوانین و مقررات دارای چهار نوع مسئولیت انتظامی، قراردادی، مدنی و جزایی هستند، آمار رسمی در خصوص شکایت علیه حسابرسان در دسترس نیست و تاکنون آمار دقیقی دال بر طرح دعوی علیه حسابرسان در مراجع قضایی و صدور حکم و محکومیت آنان از بابت قصور در تعهدات قراردادی، مدنی و جزایی در کشورمان ارائه نشده است. حسابرسی با کیفیت، مستلزم آن است که حسابرسان شواهد مناسب و کافی به دست آوردند و قضاوت صحیح را در مورد شواهد انجام دهند. برای این کار لازم است که حسابرسان کنترل‌ های صاحبکار را بشناسند و میزان شواهد را براساس یافته‌ ها تعدیل کنند. حسابرسی با کیفیت، منجر به کاهش احتمال تحریف و کاهش دعاوی علیه حسابرس خواهد شد. پژوهش حاضر کوشیده است رابطه‌ی بین اندازه ‌ی حسابرس و کیفیت حسابرسی را با وجود متغیر ریسک دادرسی حسابرسی مورد بررسی قرار دهد. بر همین اساس و به منظور جمع‌آوری اطلاعات مورد نیاز، تمامی شرکت ‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به عنوان جامعه‌ی آماری پژوهش مورد بررسی  قرار گرفتند که از این میان تعداد 82 شرکت به عنوان نمونه‌ ی آماری برگزیده شدند. تعداد سال‌ های مورد نظر برای بررسی موضوع پژوهش، 5 سال (1396-1392) بوده است. این پژوهش از لحاظ طبقه ‌بندی بر مبنای هدف، از نوع کاربردی است. از حیث ماهیت نیز توصیفی-همبستگی است که برای کشف همبستگی بین متغیرها به روش پس رویدادی عمل می ‌کند. مدل مورد نظر برای بررسی فرضیه‌، از نوع رگرسیون چند متغیره است که با استفاده از روش پانل دیتا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاکی از آن است که زمانی که ریسک داد رسی در میان شرکت ‌ها وجود دارد، بزرگ ‌تر شدن اندازه‌ ی حسابرس باعث کاهش کیفیت حسابرسی نمی‌ شود.