آنالیز غیرخطی طاقها و گنبدهای بنایی ایرانی

روشهای کلاسیک آنالیز طاقها و گنبدهای بنایی مانند روش هسته میانی، تئوری و پلاستیک و تئوری پوسته های غشایی بر پایه فرضیات و تقریبات متعددی بنا گردیده اند که باعث می شود آنالیز با روشهای فوق نسبت به روشهای عددی از دقت مناسبی برخوردار نباشد. از میان روشهای عددی، روش عناصر محدود با دقت و انعطاف پذیری منحصر بفرد آن در مدل کردن هندسه پیچیده و شرایط مرزی متفاوت و خصوصیات غیرخطی مصالح روش مناسبی جهت آنالیز این سازه ها بشمار می رود. جهت آنالیز سازه های بنایی با عناصر محدود دو روش کلی وجود دارد: روش ترکهای گسسته و روش ترکهای اندودی یا مویه ای. اساس روش ترکهای گسسته بر ایجاد یک ناپیوستگی در تغییر مکان گره های وجوه المانهای بحرانی است، در صورتیکه روش ترکهای اندودی بر تغییر خصوصیات مصالح در امتداد عمود بر ترک خوردگی ها استوار میباشد. بخاطر ماهیت متفاوت دو روش آنالیز نتایج عددی بدست آمده تفاوت قابل ملاحظه ای با یکدیگر دارند. اما بطور کلی روش ترکهای گسسته حساسیت بیشتری نسبت به ابعاد و روش المان بندی داشته و نسبت به روش دیگر زمانبرتر است. با این وجود بخاطر محدود کردن امتداد ترک خوردگیها به امتدادهای مداری و نصف النهاری و امکان در نظر گرفتن شرایط متفاوت در این دو امتداد، این روش نسبت به روش ترکهای مویه ای برای مدل کردن طاقها و گنبدهای آجری مناسبتر است.