جشن بهمنجه و بازتاب آن در شعر شاعران سبک خراسانی

مقاله جشن بهمنجه و بازتاب آن در شعر شاعران سبک خراسانی

آنچه سبب تمایز جامعه ایی سالم از یک جامعه بیمار ومریض می گردد، وجود سلامت روانی و آسایش روحی و به بیان بهتر وجود شادی و نشاط دربین مردم این جامعه است. بالعکس با نگاهی به جوامع ناسالم خشم ونفرت و جنگ و خونریزی را اولین مشخصه آن ها می یابیم. تاریخ ایران باستان به کثرت و تنوع جشن ها آراسته و مزین است که این خود می تواند نشانگرشادی و نشاط درمیان مردم و در نتیجه سلامت روحی و روانی این قوم باشد چرا که جشن، بازتاب آرامش وآسایش برگزار کنندگان آن می باشد. جشن بهمنجه یا بهمنگان یکی از این پر شمار جشن های ایرانیان قدیم می باشدکه تا قرن ها پس ازاسلام نیز شکوه و آداب و رسوم خویش راحفظ کرده و سپس به دلایلی از رونق افتاده است. در این گفتار کوتاه به آداب و رسوم رایج در این جشن که در شعر شاعران و نویسندگان سبک خراسانی انعکاس یافته پرداخته شده است.