بررسی تأثیر درمان به روش هومئوپاتی برکاهش نشانگان اختلالات اضطرابی فوبیک

مقاله بررسی تأثیر درمان به روش هومئوپاتی برکاهش نشانگان اختلالات اضطرابی فوبیک

این مقاله به بررسی تأثیر درمان به روش هومئوپاتی بر کاهش نشانگان اختلالات اضطرابی فوبیک درگروه یک (حیطه های هراس از حیوانات و خون) وگروه دو (هراس طبیعی و هراس اجتماعی) پرداخته است. این تحقیق نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون می باشد. برای تحقق اهداف پژوهش چهار فرضیه مورد مطالعه قرار گرفتند. ابتدا به همه بیماران پرسشنامه جدول زمینه یابی ترس نسخه سوم بمنظور نمره گذاری میزان اختلال فوبیک در قالب پیش آزمون اجرا گردید و سپس از بین بیماران دارای نشانگان اختلالات اضطرابی فوبیک 20 نفر بصورت تصادفی ساده در گروه یک (10 نفر آزمایشی و 10 نفر کنترل) و 20 نفر دیگر بصورت تصادفی ساده در گروه 2 (10 نفر آزمایشی و 10 نفر کنترل) قرار گرفتند و بعد از مداخلات درمانی به روش هومئوپاتی در گروه آزمایش و تجویز دارو نما در گروه کنترل بعد از 4 ماه اجرا، دوباره اقدام به اجرای پرسشنامه مذکور از همان آزمودنی ها در گروه آزمایش و کنترل تحت عنوان پس-آزمون شده تا نتایج این دو مرحله آزمون با همدیگر مورد مقایسه قرار گیرد. تجزیه و تحلیل فرضیه ها با روش تحلیل کوواریانس و به منظور کنترل اثرات پیش آزمون متغیر تصادفی کمکی صورت گرفت. ابتدا مفروضه های سه گانه تحلیل کوواریانس بررسی پس از تحقق این مفروضه ها از روش مذکور برای بررسی و تحلیل داده های فرضیه ها استفاده گردید. با آزمون پنج فرضیه ارائه شده این پژوهش نشان می دهد مصرف داروهای هومئوپاتی موجب شده آزمودنی های گروه آزمایشی کاهش نشانگان اختلالات اضطرابی فوبیک (هراس از حیوانات، هراس از خون، هراس طبیعی و هراس اجتماعی) نشان دهند.