مقاله اثر تمرین هوازی بر علائم بالینی، شادکامی و درصد چربی بدن بیماران آسمی
زمینه و هدف: هدف از این تحقیق بررسی اثر تمرین هوازی بر علائم بالینی، شادکامی و درصد چربی بدن بیماران آسمی بود.
روش کار: 19 زن مبتلا به آسم خفیف به صورت نمونه در دسترس فراخوان شدند و به طور تصادفی در دو گروه کنترل (9=n، سال 4.03±29=سن، kg/m2 52.34±23.2=BMI) و گروه تمرین هوازی (10=n، سال 3.10±27.25=سن، kg/m247.16±23.3=BMI) قرار گرفتند. گروه تمرین هوازی 3 روز در هفته و به مدت 8 هفته در برنامه تمرینی ایروبیک شرکت کردند که شامل حرکات ساده جهشی و پرشی با شدت 50 تا 80 درصد ضربان قلب بیشینه بود. قبل و بعد از 8 هفته، علائم بالینی تو سط پرسشنامه سانتانلو، شادکامی توسط پرسشنامه آکس فورد و درصد چربی با استفاده از کالیپر به روش جکسون پولاک اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل آماری با ا ستفاده از آزمون های t وابسته و تحلیل کواریانس با تنظیم پیش آزمون به عنوان عامل مداخله گر توسط نرم افزار SPSS نسخه 23 در سطح معنی داری 0.05P< صورت پذیرفت.
یافته ها: بعد از 8 هفته تمرین هوازی، کاهش معنی داری در علائم بالینی (0.01=p)، افزایش معنی داری در شادکامی (0.03=p) مشاهده شد؛ اما کاهش در صد چربی بدن آزمودنی ها معنی دار نبود. نتایج ارزیابی بین گروهی نشان داد تغییرات علائم بالینی و شادکامی بین گروه های تمرین با گروه کنترل معنی دار بود (0.05(p<.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه حاکی از آن است که 8 هفته برنامه تمرینی هوازی می تواند در ارتقای سلامت بیماران مبتلا به آسم مفید با شد. بدین صورت که تمرین هوازی منجر به کاهش علائم بالینی از یک سو و افزایش شادکامی از سوی دیگر در بیماران آسمی شد. هرچند که کاهش درصد چربی بدن و BMIدر این گروه معنی دار نبود که دلیل اصلی آن وزن مطلوب آزمودنی ها قبل از مداخله بود.