پیش بینی عمر خدمت پذیری سازه های بتنی تحت اثر خوردگی به روش مونت کارلو

مقاله پیش بینی عمر خدمت پذیری سازه های بتنی تحت اثر خوردگی به روش مونت کارلو

یکی از مهمترین پدیدههای فیزیکی و شیمیایی در ایجاد خرابی سازه های بتنی پدیده خوردگی می باشد. شرایط مهاجم محیط های خورنده به علت حمله یون های کلرید سبب خوردگی بیش از حد میلگردهای فولادی می شوند. شبیه سازی رفتار سازه های بتن مسلح در زمینه خوردگی می تواند باعث کاهش هزینه های ناشی از خرابی و خسارات وارده گردد. از آن جایی که هریک از عوامل تاثیرگذار در تخمین عمر خدمت پذیری سازه های بتنی تحت خوردگی تابع متغییرهای تصادفی می باشند، در این مقاله روش مونت کارلو برای پیش بینی زمان شروع خوردگی و ترک خوردگی تا ایجاد خرابی، مورد استفاده قرار گرفته است. تاثیر تغییرات میانگین و انحراف معیار میزان کلرید سطحی و ضخامت پوشش بتن در سه شرایط خورنده جزرومدی پاششی و اتمسفری ساحلی و یک کیلومتر از ساحل، بررسی شده است. مطابق نتایج تحلیل ها با در نظر گرفتن احتمال خرابی میانگین (50%) عمر مفید سازه در شرایط پاششی با کاور کم تر نسبت به حالت اتمسفری در حدود 6.5 سال کم تر است و مبین این امر می باشد که عدم توجه کافی به تغییرات پوشش بتن در هنگام اجرا باعث کاهش شدید عمر خدمت پذیری سازه های بتنی خواهد شد.